Moje dawne wakacje

Jeden z letnich miesięcy spędzałem wówczas w Świbnie, małej miejscowości na terenie byłego Wolnego Miasta Gdańska, u przekopu Wisły. Jechało się tam kolejką wąskotorową z jej dworca położonego na końcu ulicy Długie Ogrody.

Kilka wagoników, ciągniętych przez Żuławy Gdańskie,  z ich stacyjkami i piękną zabudową. Na końcu podróży na wagony czekał prom o dwóch kominach, aby je przewieźć na drugi, prawy brzeg, gdzie przyczepiano kolejną lokomotywkę, mającą poprowadzić pociąg przez Stegnę do Nowego Dworu.

   Przez trzy lata jeździłem tak do Świbna – mieszkałem u mechanika zatrudnionego w miejscowej małej stoczni. Przez całą wojnę pływał w łodziach podwodnych, przenoszony z jednej na drugą. Wszystkie jego U-Booty zginęły, z ostatniego, ocalałego, zszedł, gdy wojna się skończyła. Jego domek stał blisko plaży i niedaleko od szosy, obok której znajdowała się prowizoryczna kaplica. Grałem w niej podczas Mszy św. na fisharmonii.

   Nad brzegiem morza było prawie pusto. Na pobyt w Świbnie trzeba było mieć (lata 50.) pozwolenie władz. Plaża była z dwóch stron ogrodzona, stały wieże strażnicze. Brzegi morskie co wieczór zaorywano.

   Dzisiaj już nic z tego nie pozostało. Na miejscu dworca - jest targowisko, kolejki i promu nie ma, tory rozebrano. Tak przemija uroda świata...  

Zbigniew Żmigrodzki

Komentarze

• 

  Bardzo cenne wspomnienie dawnych wojazy.Kolejki waskotorowe to cuda i atrakcja wszedzie i zawsze.Niestety, teraz polikwidowali za rzadow PO/PSL nawet mozliwosc dotarcia do wielu miejscowosci nawet autobusami.

  Danka 07-09-2017, 22:34:18